Zemsta Nietoperza
Opis spektaklu
Kiedy w 1870 r. umiera nagle w Warszawie Józef Strauss z muzycznego klanu Straussów, natychmiast przybywa tam z Wiednia jego brat Johann i dotrzymuje kontraktu podpisanego na koncerty. Jest on także wykonawcą testamentu; w biurku zmarłego znajduje różne dokumenty, papiery, nuty…
Kiedy 4 lata później powstaje – w rekordowym tempie – partytura "Zemsty nietoperza" w Wiedniu pojawiają się plotki, że Johann ukradł spuściznę artystyczną brata. Wystarczy jednak wysłuchać "Zemsty nietoperza", aby zrozumieć ,że mógł ją napisać tylko Johann Strauss – syn. Ten utwór to trzy odrębne stylistycznie elementy, trzy formy wyrazu , które geniusz kompozytora stopił w cudowną, harmonijną całość: akt I – elegancka komedia salonowa w willi bankiera Eisensteina i jego żony Rozalindy akt II - scena balu u księcia Gigi, zblazowanego wielbiciela tancerek z opery i węgierskiej arystokracji, z finałem typowym dla opéra comique. akt III – krotochwila z czasów Austro- Węgier, gdzie w więzieniu dozorca Frosz zalewa się śliwowicą. A partytura całości nie zawiera ani jednego złego taktu i aż roi się od muzycznych mistrzowskich pomysłów. Polskie libretto Juliana Tuwima jest genialne. Możliwości popisów wokalnych i aktorskich dla artystów – nieograniczone.
