Zachem. Interwencja

Impulsem do stworzenia spektaklu była informacja o  grupowym zwolnieniu pracowników oraz zamknięciu bydgoskich Zakładów Chemicznych Zachem. Zakłady powstały  tuż po wojnie na terenie niemieckiej fabryki materiałów wybuchowych i były jednym z wiodących ośrodków produkcji chemicznej w Polsce. Zachem w swoich szczytowych latach zatrudniał ok. 7000 tys. osób i stał się głównym pracodawcą w mieście. Wokół Zakładów powstała infrastruktura mająca służyć pracownikom: osiedla pracownicze Kapuściska, Łęgnowo, Glinki oraz przedszkola, stołówki, przychodnie lekarskie i ośrodki kultury.

W tym kontekście można mówić nie tylko o grupie, ale i o pewnej społeczności. W Zakładach pracowały całe rodziny, często kilka pokoleń. Dzięki wspólnym wczasom, wyjazdom, imprezom, zawiązywały się przyjacielskie relacje, które owocowały tym, że mówiąc o Zachemie, często używają słów: rodzina, wspólnota, „nasza produkcja”, „nasze instalacje”, „nasz Zakład, jak własny”.

Spektakl powstał w oparciu o metody teatru dokumentalnego, a bazą do jego stworzenia stały się materiały archiwalne oraz rozmowy z byłymi pracownikami. Ich indywidualne doświadczenia są punktem wyjścia do pokazania zależności człowiek – praca,  a także mechanizmów związanych z transformacją ustrojową, która nie jest, wbrew powszechnej opinii, procesem zakończonym.  W spektaklu obok aktorów wystepują także byli pracownicy Zakładów, których perspektywa jest bardzo często pomijana w dyskursie publicznym .