Straszny dwór

Arcydzieło Moniuszki, tuż po prapremierze w 1865 roku, zostało zdjęte z afisza przez carską cenzurę. Powstały po upadku powstania styczniowego „ku pokrzepieniu serc”, Straszny dwórstał się swego rodzaju manifestem patriotycznym. Perypetie braci, Zbigniewa i Stefana, którzy postanawiają pozostać kawalerami, by zawsze być w gotowości do służenia ojczyźnie, stały się pretekstem do zaprezentowania na teatralnych deskach syntezy polskości – staropolskich obyczajów, kultury, tradycji, obrzędów. Niezależnie od swojej patriotycznej wymowy, dzieło Moniuszki skrzy się finezyjnym dowcipem i zaskakującym zwrotami akcji, dzięki czemu współcześnie nadal pozostaje pełną uroku historią i atrakcyjną pozycją repertuarową.

Reżyserii najnowszej na deskach łódzkiej opery inscenizacji Strasznego dworu podjęła się Krystyna Janda, która stworzyła widowisko będące głębokim ukłonem w stronę tradycji, a jednocześnie zaskakujące aktorską energią i urzekające pełną świeżych pomysłów, malarską scenografią.