Kari Amirian

W dobie Internetu powstaje coraz więcej muzyki świetnie wyprodukowanej, ale rzadko zdarza się, by miała ona w sobie też naturalnie ludzki pierwiastek. Debiutancka płyta Kari Amirian do takich wyjątków należy, przynosząc ambitny pop najwyższej próby. Na „Daddy Says I’m Special” znajdujemy muzykę zwiewną, urokliwą, melodyjną, ale zarazem błyskotliwie zaaranżowaną i zagraną – angażującą serce i umysł odbiorcy. To Kari (autorka muzyki), jej delikatnie aksamitny głos jest na pierwszym planie, ale wokół otwiera się fascynujący muzyczny mikrokosmos. Kreślony przez szeroką paletę środków – gitarę akustyczną, elektryczną i nawet cudaczny cyfrowy Qchord, wiolonczelę, kontrabas, fortepian, glockenspiel, perkusjonalia, sample oraz chór – z lekkością, wyczuciem równowagi. Muzykę spowija krystalicznie chłodna, skandynawska aura, jednak rozgrzewa ją słowiańska melancholia. To połączenie fascynuje równie mocno jak symbioza filigranowych melodii i elektroakustycznego akompaniamentu z odrobiną eksperymentu. Umiejętność zintegrowania świetnych piosenek z artyzmem aranżacji i wykonania była podstawą sukcesu najciekawszych artystów z pogranicza popu i alternatywy ostatnich lat, jak Lykke Li, Feist, Mum czy Junip. W muzyce Kari Amirian odnajdujemy podobną rezolutność i fantazję, ale również, a może przede wszystkim, doskonałe kompozycje, nieszablonowe pomysły i odwagę pójścia własną drogą. Wyjątkowy debiut.